cyfrowych układów

Encyklopedia PWN

urządzenie optyczno-elektroniczne przetwarzające obraz obserwowanej sceny na sygnał elektryczny, tzw. sygnał wizyjny, zakodowany w jednym z systemów telewizyjnych (np. PAL, SECAM, NTSC);

koder

[ang.],

enkoder,

urządzenie lub układ elektroniczny realizujący proces kodowania;

komputer

[ang. < łac. computare ‘rozważać’, ‘obliczyć’],

elektroniczna maszyna cyfrowa,

urządzenie elektroniczne przeznaczone do przetwarzania informacji (danych) przedstawionych w postaci cyfrowej, sterowane programem zapisanym w pamięci.

nawigacja

[łac. navigatio ‘żegluga’],

prowadzenie obiektu ruchomego (statku wodnego, powietrznego lub kosmicznego, pojazdu lądowego); także nauka o sposobach, metodach i środkach technicznych prowadzenia obiektów ruchomych według wyznaczonej trasy, wyboru trasy, wyznaczania pozycji obiektów ruchomych i nieruchomych (wspomaganie geodezji) oraz wyznaczania błędów pomiarów pozycji.

telewizja

[gr. tḗle ‘daleko’, łac. visio ‘widzenie’],

dział telekomunikacji zajmujący się przetwarzaniem obrazów scen ruchomych (z natury lub uprzednio zarejestrowanych na taśmie magnet.) na sygnały elektr., tzw. sygnały wizyjne, ich przesyłaniem łączami telekomunik. oraz odtwarzaniem w miejscu odbioru;

automat

[gr. autómatos ‘samoczynny’],

maszyna wykonująca sekwencję czynności (składających się na jej cykl pracy) bez udziału człowieka;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>